درسرانجام باران ،تولد ،ترانه

دلخوشم با تمام دلت صادقانه 

چشمهایی که سرسخت درانتظارت

 می خورد باردیگر فقط تازیانه

درهجوم تگرگ و شب بی کسی ها

سبز شد ناگهان شعرمن عاشقانه

پیش رویت هزار آینه نقش بسته ست

شوق آیینه دیدن برایم بهانه

باعبور صمیمیت از این حوالی

واحه واحه کویردلم زد جوانه

بار دیگر تکانی بده دست ها را

تا که باور کنم با منی جاودانه

************************

هنوز چله نشین توام ،نمی دانی

تمام فرصت من،خاطرات حیرانی!

نه آنکه بیش و کمت را نگفته باشم؛نه!

گواه من همه ی شعرهای عصیانی

به روح سرکش موج و قرار شب سوگند

که هست ثانیه هامان پراز پریشانی

نگاه می کنی آیا که درد می پیچد

به لایه لایه ی این شعر رو به ویرانی

لبالبیم ز زخم و اگرچه کافی نیست

به روی چهره از این پس دو چشم طوفانی

به اشک و خشم تو را بی شکیب می خوانند

که شاید آب شود این شب زمستانی

             ********************************

 دلواپس تبار درختند ريشه ها

افسوس آمده ست كنون فصل تيشه ها

ديروز با حضور تو اين بيشه عشق داشت

امروز يخ زديم كه سرداست بيشه ها

كي مي رسد بهار؟سوالي هميشگي ست

شايد فرا رسيده زوال هميشه ها

چشم انتظار بارش ابريم تا هنوز

اما نگاهمان فقط از پشت شيشه ها

مشتاق دستهاي پر از بركت تواند

برخيز ياعلي كه نخشكند ريشه ها